Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6700 Esas 2016/3982 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6700
Karar No: 2016/3982
Karar Tarihi: 04.04.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6700 Esas 2016/3982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçu nedeniyle 2 yıl hapis ve 20.000 TL adli para cezasına çarptırıldığını belirtmiştir. Sanık, gerçek bir pırlanta yerine değersiz cam parçalarını katılana kararlaştırdıkları mizansen ile gerçek pırlanta olduğuna ikna ederek 50.000 avro parasını aldığı için suçlanmıştır. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti olduğu belirtilmiş ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Sanık müdafiinin yapmış olduğu temyiz itirazları da reddedilmiştir.
Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nın 157/1 maddesi: Dolandırıcılık
- TCK'nın 52/1-2 maddeleri: Suçta ortaklık ve dolaylı kast
- TCK'nın 53/2-1-3 maddeleri: Nitelikli dolandırıcılık suçu
- TCK'nın 63. maddesi: Basit yaralanma suçu
- TCK'nın 58. maddesi: Tekerrür suçları
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı: Hak yoksunluklarıyla ilgili iptal kararı

23. Ceza Dairesi 2015/6700 E. , 2016/3982 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet (TCK"nın 157/1, 52/1-2, 53/2-1-3, 63. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 20000 TL adli para cezası)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, olay tarihinde kimliği tespit olunamadığından hakkındaki soruşturma evrak tefrik edilen meçhul şahıs ile birlikte hareket ederek katılana gerçekte pırlanta olmayan değersiz cam parçalarını kararlaştırdıkları mizansen ile gerçek pırlanta olduğuna ikna etmek suretiyle aldatıp 50.000 avro parasını aldığı anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarıyla ilgili Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.