Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/881 Esas 2020/1995 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/881
Karar No: 2020/1995
Karar Tarihi: 16.11.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/881 Esas 2020/1995 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin tefecilik yapmaktan mahkum olduğu belirtilmiştir. Hazine vekili, tefecilik suçunun mağduru olduğu için davaya katılma ve kanun yoluna başvurma hakkına sahip olduğunu belirtmiş ve mahkemece davaya katılması kabul edilmiştir. Suç tarihinde bir yazım hatası yapılmıştır ancak bu hatanın düzeltilebileceği kararlaştırılmıştır. TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına uygun şekilde uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sonucunda sanık müdafii ve Hazine vekilinin itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, CMK'nın 233, 234, 237/2 ve 260/1. maddeleri ile TCK'nun 53. maddesi belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/881 E. , 2020/1995 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi:
Hazine vekilinin tefecilik suçunun mağduru olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK’nın 233 ve 234. maddeleri gereğince davaya katılma ve kanun yoluna başvurma hakkının bulunduğu ve temyiz dilekçesi ile katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinin, 01/01/2009 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 02/05/2012 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş,
TCK"nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafii ile Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.