Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2018/461 Esas 2018/1883 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/461
Karar No: 2018/1883
Karar Tarihi: 10.05.2018

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2018/461 Esas 2018/1883 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli, KDV ve cezai şartın tahsili istemine ilişkindir ve mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir. Temyiz süresi içinde verilen temyiz dilekçeleri değerlendirilerek, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak mahkemenin iş bedeli ve KDV alacağı yönünden faiz uygulama şekli yanlış olduğundan, kararın düzeltilerek onanmasına ve bakiye temyiz ilâm harcının davacıdan alınmasına karar verilmiştir. Hükmün dayandığı kanun maddeleri mülga 818 sayılı BK'nın 101/1. maddesi, HMK'nın geçici 3. maddesi ve 1086 sayılı HUMK'nın 438/VII. maddesidir.

15. Hukuk Dairesi 2018/461 E. , 2018/1883 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli, KDV ve cezai şartın tahsili istemine ilişkin olup; mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, taraf vekillerince temyiz olunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece iş bedeli ve KDV alacağı yönünden 01.07.2002 tarihinden itibaren faiz uygulanarak karar verilmiş ise de; taraflar arasındaki sözleşmenin ödemelere ilişkin düzenlemelerinde kesin vadeden bahsetmek mümkün değildir. Ayrıca davacı tarafından gönderilen ihtarnameler de mülga 818 sayılı BK"nın 101/1. maddesi uyarınca temerrüt niteliğinde kabul edilemez. Bu durumda her iki alacağa dava tarihinden itibaren faiz uygulanması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamakla birlikte bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davalının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararı hüküm fıkrasının 1/A ve B maddelerinde yazılı bulunan "01.07.2002"
tarihlerinin çıkartılarak yerine "dava tarihinin" yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 14,75 TL temyiz ilâm harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 10.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.