Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/4551 Esas 2013/6779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı gerçek kişi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 16.09.2010 tarihli dilekçesiyle ... Köyünde arsa niteliği ve 360 m² yüzölçümüyle davalı ... adına kayıtlı 665 ada 7 parsel sayılı taşınmazın kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde kalan bölümünün tapu kaydının iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır.
Davalı gerçek kişi vekili, 15.06.2011 tarihli cevap dilekçesi ile davanın 3402 sayılı Kanunun 12/3 maddesindeki 10 yıllık hak düşürücü süreden sonra açıldığını, taşınmazın 1992 yılında iyiniyetli olarak satın alındığını ve tapuya güven ilkesi gereğince iyiniyetin korunması gerektiğini, 1952 yılından beri makilik alan olup orman sayılmadığını savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulü ile fen bilirkişi ... tarafından düzenlenen raporda (B) harfi ile gösterilen 350 m² işaretli bölümün tapusunun iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tesciline, 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesine göre göre yargılama giderlerinin davacının üzerinde bırakılmasına, davacı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı gerçek kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosu içinde kaldığı iddiasına dayalı tapu kaydının iptali ve tescili niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın idarî olarak içinde bulunduğu ... Köyünde 1946 yılında 3116 sayılı Kanun hükmüne göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, 1980 yılında yapılıp, ekip çalışmaları 23.05.1980 tarihinde ilân edilen, itirazların incelenmesiyle komisyon çalışmaları da 20.06.1983 tarihinde ilân edildikten sonra kesinleşen, aplikasyon ve 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması, 2896 sayılı Kanuna göre 1985 yılında, 3302 sayılı Kanuna göre 1987 yılında yapılıp 23.12.1988 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman kadastrosu içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A madde gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 17/06/2013 günü oy birliği ile karar verildi.