Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2012/5609 Esas 2013/148 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/5609
Karar No: 2013/148

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2012/5609 Esas 2013/148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, murisin iş kazası sonucu ölümünden dolayı davalıların maddi ve manevi tazminat ödemesini talep etmişlerdir. Mahkeme, davalıların kusurlu olduğuna hükmetmiş ve davacı eş yararına 80.000 TL manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. Ancak, davalılar bu kararı temyiz etmiş ve Yargıtay, manevi tazminatın fazla takdir edildiğine hükmetmiştir. Buna göre, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Borçlar Kanunu'nun 47. Maddesi: Bedensel bütünlüğün bozulması halinde ödenecek manevi tazminatın miktarına hakim karar verecektir.
- Hukuk Genel Kurulu'nun 23.6.2004, 13/291-370 sayılı kararında belirtilen ilkeler: ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumu, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, mağdurun sürekli iş göremezlik oranı, işçinin yaşı, olay tarihi gibi özellikler göz önünde bulundurularak manevi tazminatın takdir edilmesi gerekmektedir.

21. Hukuk Dairesi 2012/5609 E. , 2013/148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar murisin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan....,...... , .... Vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

1- Dosyadaki yazılara toplanan delillere , hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı murisi..."in 04.07.2008 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu yaşamını yitirdiği olayda davacı murisinin % 10 oranında , davalı işverenliğin % 90 oranında kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
B.K"nun 47. Maddesinde hakimin bedensel bütünlüğün bozulması halinde olayın özelliklerini göz önünde tutularak zarar görene adalete uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar vereceği öngörülmüştür. Bedensel bütünlük eş deyişle vücut bütünlüğü kavramının fizik bütünlük yanında ruhsal bütünlüğü ve sağlığı da kapsadığı tartışmasızdır. Olayın özelliklerinin neler olduğu 22.6.1966, 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklanmıştır. Bunlar her olayda değişebilir. Bu nedenle hakiminin kararında bu özellikleri objektif ölçülere göre göstermesi gerekir.
Manevi tazminatın tutarını belirleme görevi hakimin takdirine bırakılmış ise de hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları tarafların sosyal ve ekonomik durumları paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu olayın ağırlığı davacının sürekli iş göremezlik oranı, işçinin yaşı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, bunun yanında olayın işverenin sağlığı ve güvenliği önlemlerini yeterince alınmamasından kaynaklandığı da gözetilerek gelişen hukuktaki yaklaşıma da uygun olarak tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. ( HGK 23.6.2004, 13/291-370)
Bu ilkeler gözetildiğinde davacı eş yararına hükmedilen 80.000.00-TL manevi tazminatın fazla takdir edildiği ortadadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmektedir.
O halde,davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara yükletilmesine, 15.01.2013 günü oy birliği ile karar verildi.