Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/568 Esas 2017/1129 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/568
Karar No: 2017/1129
Karar Tarihi: 06.02.2017

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/568 Esas 2017/1129 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı borçlunun kira alacağı nedeniyle düzenlenen icra takibi sonucunda kiralananın tahliyesi istemiyle açılan davada, davalı borçlunun itiraz etmemesi üzerine mahkemece davanın reddine karar verildiği ancak bu kararın hatalı olduğu belirtilmektedir. Karara dayanak yapılan 15.09.2011 tarihli bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesinde artış şartının bulunduğu ve davacı alacaklının sözleşmedeki bu şart gereği 2014 yılı Kasım ve Aralık aylarında kira bedelinin eksik ödendiğinden bahisle 858,00 TL tahsil etme talebinde bulunduğu ve davalının buna itiraz etmediği belirtilmektedir. Bu nedenle icra takibi ve kira borç miktarının kesinleştiği ifade edilmektedir. Mahkemenin davanın reddine karar vermesi doğru değildir, işin esasının incelenerek neticesine göre karar verilmesi gerekiyor. Kararda İİK'nun 366/3. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

8. Hukuk Dairesi 2017/568 E. , 2017/1129 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kiralananın Tahliyesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı tarafından, davalı borçlu hakkında kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine davalı borçlunun itiraz etmemesi üzerine davacı alacaklı İcra Mahkemesi"ne başvurarak tahliye isteminde bulunmuş, Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 15.09.2011 başlangıç tarihli, bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin 11.maddesinde artış şartı taraflarca düzenlenmiş olup, bu şart tarafları bağlar.
Davacı alacaklı, sözleşmedeki artış şartı gereğince 2014 yılı Kasım ve Aralık ayları kiralarının eksik ödendiğinden bahisle 858,00 TL"nin tahsilini talep etmiş, davalı borçlunun icra takibine, borca ve kira bedeline itiraz etmemesi sebebiyle, icra takibi ve kira borç miktarı kesinleşmiştir. Artık davalının kira bedelinin tespitinin, kira artış oranlarının belirlenmesinin icra mahkemesi görevi dışında kaldığı savunmasına değer verilemez. Bu durumda Mahkemece işin esasının incelenerek, davalının ödeme savunması üzerinde de durularak neticesine göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.