Esas No: 2021/10358
Karar No: 2022/3862
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10358 Esas 2022/3862 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonrasında, katılanın itirazları reddedilerek nakil aracının iadesine karar verilmiş. Ancak, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan itirazlar kabul edilerek karar bozulmuş. Sanığın eyleminin 5607 sayılı Yasanın farklı maddeleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve TCK'nun farklı maddelerindeki uygulamaların yerel mahkemeye ait olduğu vurgulanmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun bir maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle sanık hakkında uygulanacak maddelerin yanlış yazılması da bozma nedeni olarak gösterilmiştir. Kararda, 5607 sayılı Yasa ve TCK'nun farklı maddeleri hakkında detaylı açıklamalar yapılmış ve 7242 sayılı Yasa'nın sanık lehine hükümler içerdiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Yasanın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22
- 6455 sayılı Yasa
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi, 62. maddesi, geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 53. maddesi, 62/1. maddesi, 62. maddesi,
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin nakil aracının iadesine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle nakil aracının iadesine yönelik hükmün ONANMASINA,
II-Katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin ve sanık ...’ın bu sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkralarının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK'nun 62. maddesinin yazılması yine dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesinin TCK'nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 54. maddesi yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.