Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4969 Esas 2020/5109 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4969
Karar No: 2020/5109
Karar Tarihi: 18.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4969 Esas 2020/5109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, cinsel saldırı suçundan hüküm verilen bir davada, mağdurun mental retardasyonu olduğu belirtilen raporun yetersiz olduğuna ve İstanbul Adli Tıp Kurumu'na sevk edilmesi gerektiğine hükmetti. Eksik araştırma nedeniyle yazılı şekilde hüküm kurulduğu gerekçesiyle hüküm bozuldu. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3-a maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi geçmektedir. Kanun maddelerine ilişkin bir açıklama yapılmamıştır.

14. Ceza Dairesi 2016/4969 E. , 2020/5109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Şehit Kamil Devlet Hastanesinde görevli psikiyatri uzmanınca düzenlenen 19.10.2012 tarihli raporda mağdurede hafif derecede mental retardasyon saptandığı ve ruhsal yönden kendisini savunamayacak durumda olduğu belirtilmesine rağmen anılan raporun içeriği itibarıyla yetersiz olması karşısında, mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevkiyle suç tarihinde herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, şayet varsa bundan dolayı eyleme karşı beden veya ruh bakımından kendisini savunabilecek durumda olup olmadığı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, durumunun hekim olmayanlar ile çevresinde yaşayanlar veya kendisini tanıyanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı hususlarında rapor alındıktan sonra sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 102/3-a. maddesinin tatbiki gerekip gerekmediği hususunda değerlendirme yapılması gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.