Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/3483 Esas 2022/1835 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.10.2019 tarih ve 2019/135 - 2019/401 sayılı kararı
Suça sürüklenen çocuk : ...
Suç : Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma, niteliklikasten öldürmeye teşebbüs, tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması
Hüküm : 1- TCK'nın 302/1, 31/3, 62/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
2- Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince verilen beraat hükmü
3- İlk Derece Mahkemesince tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararının CMK'nın 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak; CMK'nı 223/2-e maddesi gereğince beraatine dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemelerinde savunmaya yeterli süre ve kolaylık sağlanarak bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması ve temyiz denetiminde de yazılı savunmanın sınırsız şekilde kullanılabilme olanağının bulunması karşısında, savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması suçundan kurulan beraat hükmüne ve devletin birliğini ve bütünlüğünü bozma suçundan yaş küçüklüğü indirimi uygulanmasına ilişkin mahkeme kabulünde isabetsizlik bulunmadığından, ayrıca devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma suçuna ilişkin aleyhe temyiz bulunmadığından tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş;
Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma suçunda suç tarihinin en son vahim eylemin (mayın döşeme faaliyetine katılma) gerçekleştirildiği tarih olan "2018 yılı Mart ayı" yerine İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında "12.12.2018" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; suç tarihi itibarıyla suça sürüklenen çocuğun 15-18 yaş arasında bulunduğu, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35/1-3 maddesi gereğince sosyal inceleme raporu aldırılması, sosyal inceleme yaptırılmaması halinde ise bunun gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiş ise de, suça sürüklenen çocuğun temyiz inceleme tarihi itibariyle 21 yaşında olduğu, belirtilen eksikliğin telafisinin suça sürüklenen çocuğun yaşı itibariyle imkansız bulunduğu ve dosyaya bir katkı sağlamayacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip suça sürüklenen çocuğun üyesi bulunduğu silahlı terör örgütünün Devletin birliğini bozma ve ülke topraklarından bir kısmını Devlet idaresinden ayırma amacına yönelik olarak vahamet arz eden olayları gerçekleştirdiği, sübutu kabul olunan eylemlerinin amaç suçun işlenmesi doğrultusundaki örgütsel bağlılık ve ülke genelindeki organik bütünlüğüne göre amacı gerçekleştirme tehlikesi yaratabilecek nitelikte olduğu belirlenip kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, suçun sübutu kabul edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs ve tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması suçlarının ise sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı mahkemece kabul edilmiş, incelenen dosya kapsamına göre verilen mahkumiyet ve beraat hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğu anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle beraat ve mahkumiyete ilişkin hükümlerin ayrı ayrı ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.