Resmi belgede sahtecilik - tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/5970 Esas 2019/6591 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5970
Karar No: 2019/6591
Karar Tarihi: 27.06.2019

Resmi belgede sahtecilik - tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/5970 Esas 2019/6591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan beraat ettirilmesine karar verirken zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet kararı verdi. Hüküm delil olarak 2008/3 adli emanetindeki kayıtlı bonoyu kabul etti. Sanık hakkında açılan kamu davasında, doğrudan zarar görmeyen Hazine vekilinin temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle resmi belgede sahtecilik suçuna yönelik temyiz istemi reddedildi. TCK'nin 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli iptal kararı infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, suç tarihinin hüküm başlığında düzeltilmesi kabul edilmiş ve takdiri indirim yapılması sırasında hesap hatası sonucu ceza miktarında düzeltme yapılmıştır. Sanık müdafin temyiz itirazları reddedilerek hüküm ONAYLANMIŞTIR.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- TCK'nın 53. ve 62. maddeleri

5. Ceza Dairesi 2018/5970 E. , 2019/6591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, tefecilik
HÜKÜM : Resmi belgede sahtecilik suçundan beraat, zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet, adli emanetin 2008/3 sırasında kayıtlı bononun dosyada delil olarak saklanması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin vekili aracılığıyla yaptığı temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık müdafin müvekkili hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ve 20/10/2015 günlü ek karara yönelik temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, suç tarihinin karar başlığında ""16/09/2009 ve öncesi"" yerine ""01/09/2007, 01/12/2008"" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılması sırasında hesap hatası sonucu sonuç hapis cezasının ""2 yıl 1 ay hapis"" yerine ""1 yıl 13 ay hapis"" şeklinde eksik tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ve ek kararın ONANMASINA 27/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.