Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2165 Esas 2019/224 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2165
Karar No: 2019/224
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2165 Esas 2019/224 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında yağma suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesi ile ilgili kararı dikkate alınarak sanığın cezası tekrar değerlendirilmedi. Dahası, sanığın savunma hakkını kullanabilmesi için atanan zorunlu savunmanın ücreti sanığa yargılama gideri olarak yükletildiği için karar bozuldu. TCK'nin 149. maddesi 1. fıkrası (a) bendi uyarınca temel ceza belirlenmesi gerektiği vurgulandı. 5271 sayılı Yasanın 150/3. maddesi uyarınca savunmanın ücretinin yargılama giderleri olarak yükletilemeyeceği belirtildi. Kanun maddeleri: TCK'nin 53. ve 149. maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 2015/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı, 5271 sayılı Yasa'nın 150/3. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2016/2165 E. , 2019/224 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan, 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Sanığın, olay sırasında bir şekilde ele geçirdiği taşla mağdur annesini darp edip boynundaki altınlarını aldığı yolundaki iddia ve bunu doğrulayan 17.06.2010 günlü doktor raporu dikkate alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi ile uygulama yapılıp temel cezanın belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, TCK"nin 148. maddesi ile noksan ceza tayini, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı Yasanın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının yargılama giderleri bölümünden “Av. ...: 533,00-TL"nin çıkartılarak yerine, "Zorunlu savunman giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.