Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30118 Esas 2019/2996 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/30118
Karar No: 2019/2996
Karar Tarihi: 07.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30118 Esas 2019/2996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirkette satış sorumlusu olarak çalışan davacı, haklı nedenle iş akdinin sona erdirildiğini ancak hiçbir hakkının ödenmediğini iddia ederek, bakiye kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Yerel mahkeme, kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı, kararı temyiz etmiştir. Yargıtay kararı, davacının talep ettiği asgari geçim indirimi uygulamasının 2008 yılından itibaren başladığı ancak 2002 yılından itibaren hesaplanıp hüküm altına alındığının hatalı olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu (4857)
- Türk Borçlar Kanunu (6098)

9. Hukuk Dairesi 2015/30118 E. , 2019/2996 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirkette 03.04.2002 tarihinde satış sorumlusu olarak işe başladığını, iş akdinin evlilik nedeniyle 18/07/2012 tarihinde haklı nedenle sona erdiğini, hiçbir hakkının ödenmediğini, sadece kıdem tazminatına istinaden 1.400,00-TL ödendiğini iddia ederek; bakiye kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacının 16.05.2002–25.07.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, evlilik sebebiyle iş akdini feshettiğini, kıdem tazminatına ilişkin ödemelerin bir kısmının eşinin banka hesabına, bir kısmının kendisine nakden, bir kısmı annesine nakden, bir kısmının ise yapmış olduğu düğün ve nişan alışverişi ile ödendiğini ve bu konuda kendilerine ibraname verildiğini, asgari geçim indirimi alacaklarının 2008 yılından itibaren kendisine ödeme yapıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının talep ettiği asgari geçim indirimi uygulamasının 01/01/2008 tarihinden itibaren başlamasına rağmen, 2002 yılından itibaren hesaplanıp hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.