Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/16812 Esas 2022/1719 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.02.2018 tarih ve 2017/681 - 2018/60 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK'nın 62/1, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, anlaşılmakla, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
Sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesine rağmen, 5237 sayılı TCK.’nın 61/1-f maddesinde, cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi kıstaslarından biri olarak öngörülen “failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” nın, uygulanma ve değerlendirme yeri bulunmayan aynı yasanın 51. maddesi ile 5271 sayılı CMK.’nın 231/5. maddelerinin uygulanmama gerekçesi olarak gösterilmesi ve keza belirlenen cezanın sanığın lehine takdiri indirim nedeni olarak kabul edilebilen “failinin geleceği üzerindeki olası etkileri” ifadesine yanlış anlam yüklenerek TCK’nın 62. maddesinin uygulanmama sebebi olarak kabul edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.