Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/14256 Esas 2022/1698 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, 2911 sayılı Kanuna muhalefet etme
Hüküm : 1-5237 sayılı TCK'nın 314/3 ve 220/6 maddesi delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/6, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2-2911 sayılı Kanunun 32/1 maddesi uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Örgüt üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçuna esas alınan 2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesine aykırılık suçunun oluşabilmesi için ihtar ve zor kullanmaya rağmen dağılmamakta ısrar edilmesi gerektiği cihetiyle; olay tutanağı, tutanak mümzilerinin alınan beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın suç tarihinde düzenlenen kanuna aykırı gösteri yürüyüşüne katıldığı anlaşılmış ise de, ihtara ve zor kullanmaya rağmen dağılmamakta ısrar ederek olay yerine tekrar gelip eyleme devam ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter nitelikte kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği anlaşıldığından beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Araç suç olan 2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesi kapsamındaki suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle, örgüt adına suç işleme suçunun da oluşmayacağı gözetilerek müsnet suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
Ayrıntıları Dairemizin 14.10.2019 tarihli ve 2019/3337 E. 2019/6048 K. sayılı kararında açıklandığı üzere;
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan yargılanan sanığın, kovuşturma aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafii bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi uyarınca da re'sen müdafi görevlendirilmediği, sanığa isnat edilen “silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme” suçunun niteliği dikkate alındığında, Anayasanın 36 ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesinin zorunlu sonucu olarak CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca müdafi görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanmasını netice verecek biçimde müdafi hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi