Esas No: 2021/10407
Karar No: 2022/4089
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10407 Esas 2022/4089 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan sanığın kaçak sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ve suçlamayı yeterince destekleyen kesin delil olmamasına rağmen mahkum edildiğine karar verdi. Ancak mahkemede yapılan bazı hatalı uygulamalar nedeniyle hüküm bozuldu. Bu hatalar şunlardı:
1-Sanık hakkında uygulanan takdiri indirim maddesi yanlış yazıldı.
2-Adli para cezasının belirlenmesi sırasında yanlış kanun maddesi kullanıldı.
3-TCK'nun 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesi kararlarının gözetilmemesi.
4-Suça konu kaçak sigaraların sadece müsadere edilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi.
5-Suçtan zarar görmeyen bir kişinin katılan olarak kabul edilerek vekalet ücretine hükmedilmesi.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa
- 5237 sayılı TCK'nun 62. maddesi
- CMK'nun 232/6. maddesi
- TCK'nun 52/2. maddesi
- TCK'nun 50/1. maddesi
- TCK'nun 53. maddesi
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Olay tutanağı ve dosya kapsamına göre, sanığa ait bagajda 200 paket kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın savunmasında sigaraları içmek için aldığını beyan etmesi, ele geçen sigaranın Dairemizin istikrar kazanan uygulamalarında miktar itibarıyla kişisel kullanım kapsamında kalması ve tüm dosya kapsamına göre sanığın kaçak sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin TCK'nun 52/2. maddesi yerine 50/1. maddesi olarak yazılması suretiyle CMK'nun 232/6.maddesine aykırı davranılması,
3-TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Suça konu kaçak sigaraların müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
5-Suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan ...'nun katılan olarak kabulü ile lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
