Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8739 Esas 2020/5094 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8739
Karar No: 2020/5094
Karar Tarihi: 18.11.2020

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8739 Esas 2020/5094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, on iki-on beş yaş grubundaki bir çocuk hakkında cinsel istismar suçundan düzenlenen raporun usulüne uygun olmadığı ve sosyal inceleme raporu alınması gerektiği belirtilmiştir. Ancak bu konuda eksik araştırma yapılarak hükümler kurulmuştur. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuştur. Bu olayda, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve TCK'nın 31/2. maddesi gibi kanun maddeleri incelenerek, suça sürüklenen çocukların durumunda rapor alınması ve suçun türüne göre değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır.

14. Ceza Dairesi 2016/8739 E. , 2020/5094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suç tarihinde on iki-on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen 12.11.2012 tarihli farik mümeyyizlik raporunda çocuğun cinsel istismarı yerine cinsel saldırı suçundan görüş bildirilmesi nedeniyle hükme esas alınan rapor usulüne uygun olmadığı gibi 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmasının da zorunlu olduğu nazara alınıp, bu kapsamda suça sürüklenen çocukla ilgili alınacak raporların bizzat duruşmada yapılan gözlemle birlikte irdelenerek TCK"nın 31/2. maddesine göre işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediğinin saptanması gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.