Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5596 Esas 2020/5091 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5596
Karar No: 2020/5091
Karar Tarihi: 18.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5596 Esas 2020/5091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, on yaşındaki mağdureye karşı cebir kullanarak çocuğun cinsel istismarında bulunmuştur. İlk derece mahkemesi tarafından verilen ceza TCK'nın 103/4. maddesi uyarınca belirlenirken, temyiz aşamasında bu madde uygulanmamıştır. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin verdiği iptal kararı uygulanmıştır. Mahkeme, iddia ve savunmanın delillerle eksiksiz bir şekilde kararda gösterildiğini ve cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiğini belirtirken, sanık müdafilerinin temyiz talepleri reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 103/4. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi anılmıştır.

14. Ceza Dairesi 2016/5596 E. , 2020/5091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriğinden eylemini on yaşındaki mağdureye karşı cebir kullanmak suretiyle işlediği anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 103/4. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.