Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9758 Esas 2019/2273 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9758
Karar No: 2019/2273
Karar Tarihi: 06.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9758 Esas 2019/2273 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli bir suçu işlemiş ve mağduru ciddi şekilde yaralamıştır. Yerel mahkeme tarafından mahkum edilmiştir. Ancak temyiz durumunda, sanığın hakları konusunda bazı ihlaller olduğu tespit edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları kabul edilmiş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Bu durumda, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak, mükerrirlere özgü infaz rejimi (5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi), nitelikli suçlar için temel cezanın alt sınırından uzaklaşılması gerektiği ilkesi (5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi), en ağır cezayı gerektiren suçların artırılması (5237 sayılı TCK'nin 87/1-d-son maddesi) ve ek savunma hakkı (5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi) gösterilebilir.

3. Ceza Dairesi 2018/9758 E. , 2019/2273 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedildiği halde, 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) ... Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen rapora göre; sanığın eylemi nedeniyle mağdurun, yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve hayat fonksiyonlarını orta (3.) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi gereğince, hakkaniyete uygun ve sonuca etkili şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) ...Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen rapora göre; sanığın eylemi nedeniyle mağdurun, yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve hayat fonksiyonlarını orta (3.) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, sanık hakkında hüküm kurulurken, yalnızca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK"nin 87/1-d-son maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, TCK"nin 87/3. maddesi gereğince de ayrıca artırım yapılması,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
4) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.