Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7601 Esas 2014/14761 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7601
Karar No: 2014/14761
Karar Tarihi: 16.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7601 Esas 2014/14761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığı ve hakkında yapılan yargılama sonucunda beraat kararı verildiği belirtilerek, 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemiyle açılan davada, mahkeme tarafından davalıdan 35,87 TL maddi ve 350 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar verildiği belirtilmiştir.
Kararda, davalı vekilinin temyiz isteminin yasal süresi geçtikten sonra yapıldığı ve bu nedenle reddedildiği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 466 sayılı Kanun: CMUK'un 141. maddesi uyarınca ceza soruşturması ya da kovuşturması sonucunda zarar görenlerin tazminat isteme hakkını düzenleyen kanundur.
- 5320 sayılı Kanun: CMUK'daki bazı düzenlemeleri değiştiren kanundur.
- 1412 sayılı CMUK: Türk Ceza Kanunu'ndan önce yürürlükte olan Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'dur.
- CMUK'un 310. maddesi: Temyize ilişkin süreleri düzenlemektedir.
- CMUK'un 317. maddesi: Temyiz isteminin reddedilebileceği halleri belirlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2014/7601 E. , 2014/14761 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 35,87 TL maddi, 350 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacı vekilinin 16.04.2007 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davalı vekilinin 22.05.2012 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. Maddesindeki 1 haftalık yasal temyiz süresinden sonra 01.06.2012 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 16.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.