Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10665 Esas 2014/14759 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10665
Karar No: 2014/14759
Karar Tarihi: 16.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10665 Esas 2014/14759 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle gözaltına alındı ancak yapılan yargılama sonunda beraat etti. Bunun üzerine 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemiyle dava açtı. Mahkeme davacının manevi tazminat isteğini kısmen kabul etti ve davalıdan 100 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar verdi. Davalı vekili karara itiraz etti ancak temyiz talebi reddedildi. Kararda, HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olduğu belirtildi.
4915 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, 466 sayılı Kanun, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, 5219 sayılı Türk Ceza Kanunu gibi kanunlar da kararda geçiyor ancak açıklayıcı bir detay verilmediği için bu bilgiler yetersiz kalmaktadır.

12. Ceza Dairesi 2014/10665 E. , 2014/14759 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 100 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının 30.06.2010 tarihli dilekçesi ile bir suç soruşturması nedeniyle gözaltına alındığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 16.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.