Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/3768 Esas 2019/211 Karar Sayılı İlamı

Mağdur ...’a yönelik yağma suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16/12/2015 gün 2015/416 Esas 2015/437 Karar sayılı mahkumiyete ilişkin hükmün, sanık savunmanı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 13/11/2018 gün 2016/2597 Esas 2018/6824 Karar sayılı ilamı ile onama yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/12/2018 gün 6-2016/32529 sayılı yazısı ile itiraz edilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya okunarak gereği düşünüldü.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede,

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık ... hakkında mağdur ..."a yönelik yağma suçundan kurulan hükümde değer azlığına ilişkin 5237 sayılı TCK"nin 150/2. maddesinin uygulanması gerektiği yönünde yaptığı İTİRAZIN KABULÜNE,

Dairemizin 13.11.2018 gün 2016/2597 Esas ve 2018/6824 Karar sayılı Onama ilamının kaldırılmasına karar verilerek, yerel mahkeme hükmünün yeniden incelenmesinde;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;
""Değer azlığının" 5237 sayılı Kanun"a özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun mağdur üzerindeki yansımaları ile yalnızca gereksinmesi kadar, değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da değerlendirilip, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği, somut olayda, sanığın mağdurun cebinden çıkarıp yere attığı 2 TL’yi yerden alarak, daha fazlasını istemeden olay yerinden ayrıldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında yağma suçunda değer azlığı nedeniyle indirimi düzenleyen TCK’nin 150/2. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.