Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/449 Esas 2015/2604 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/449
Karar No: 2015/2604
Karar Tarihi: 11.06.2015

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/449 Esas 2015/2604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık hakkında tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından duruşma yapılmıştır. Yaralama suçuyla ilgili olarak verilen cezanın temyiz edilemez olduğu kararına varılmış, hakaret suçundan ceza vermekten vazgeçilmiş ve tehdit suçundan beraat hükmü verilmiştir. Ancak, hakaret suçuyla ilgili olarak yapılan hükümde kanuna aykırılık olduğu ve ceza vermeme kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm fıkrasındaki \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" ibaresi \"CMK'nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına\" şeklinde değiştirilerek düzeltilmesine karar verilmiştir. Temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, hüküm fıkrasındaki \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" ibaresinin \"CMK'nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına\" şeklinde değiştirilerek düzeltilmesine ve tehdit suçuyla ilgili olarak verilen beraat hükmünün ise esastan reddedilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: - TCK'nın 129/1. maddesi (Hakaret suçu), - CMK'nın 223/4. maddesi (Ceza verilmesine yer olmadığına dair karar).
18. Ceza Dairesi         2015/449 E.  ,  2015/2604 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
    HÜKÜMLER : Beraat, ceza vermekten vazgeçilmesi, mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    A)Sanık hakkında yaralama suçuna ilişkin kararda, öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    B)Sanık hakkında hakaret suçundan ceza vermekten vazgeçilmesine ve tehdit suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyize gelince,
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    1-Hakaret suçuna verilen ilişkin hükme yönelik temyizde, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    TCK"nın 129/1. maddesi uyarınca hakaretin haksız fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, hüküm fıkrasındaki “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin “ CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle DÜZELTİLMESİNE, ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA,
    2- Tehdit suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyizde ise,
    Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 11/06/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.