Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/25470 Esas 2019/10134 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat Kamile Kara, ihbar olunan ... Mühendislik Enerji Turizm San. ve Tic. A.Ş. aralarındaki dava hakkında ... 2. Tüketici Mahkemesinden verilen 27/06/2016 tarih ve 2016/362-2016/926 sayılı hükmün davacı ile davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Dava, eksik, ayıplı iş ve hizmetten kaynaklı tazminat talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne, 320,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı taraftan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 Sayılı Yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 Esas, 2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Eldeki iş bu davada, dava değerinin 2.140,00 TL olup, bu miktarın karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacı ve davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı ve davalının temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçelerinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 16/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.