Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9217 Esas 2019/2268 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9217
Karar No: 2019/2268
Karar Tarihi: 06.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9217 Esas 2019/2268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık ve mağdurun araçlarıyla trafikte seyir halinde iken maddi hasarlı trafik kazası sonrasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi sonucu karşılıklı olarak birbirlerini yaralamalarının adli raporlar ile sabit olduğunu ve sanığın haksız tahrik sebebiyle suç işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak, hükmün taksit aralıklarının açıkça belirtilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: Haksız tahrik durumunda işlenen suçlar için cezalandırma hükümlerini düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi: Adli para cezalarının taksitlendirilmesini düzenler.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: Yargıtay'ın karar değiştirebileceği halleri düzenler.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Yargıtay'ın karar verirken esas ve usul hatalarını inceleyebileceğini ve bu hallerde kararı bozabileceğini belirtir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: 1412 sayılı CMUK'un Yargıtay tarafından uygulanabileceğini belirtir.

3. Ceza Dairesi 2018/9217 E. , 2019/2268 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, olay günü sanık ve mağdurun araçları ile trafikte seyir halinde oldukları sırada, mağdurun aracının sanığın aracına arkadan çarpması sonucu meydana gelen maddi hasarlı trafik kazası nedeniyle başlayan tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine, karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıklarının adli raporlar ile sabit olması ve yine sanığın, mağdurun küfür etmesine sinirlendiği için yumruk attığını iddia etmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
2) Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesi sırasında, taksit aralıklarının gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.