Görevi kötüye kullanma - zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6186 Esas 2019/6552 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6186
Karar No: 2019/6552
Karar Tarihi: 26.06.2019

Görevi kötüye kullanma - zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6186 Esas 2019/6552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi, 2018/6186 E. ve 2019/6552 K. dosya numaralı davada, sanık hakkında zimmet suçundan hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına ve diğer sanıkların görevi kötüye kullanma suçundan beraatine karar verdi. Mahkeme ayrıca, Askeri Ceza Kanunu'na muhalefet suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyiz edilemez olduğunu belirtti. O yer C.Savcısı, diğer sanıkların görevi kötüye kullanma suçundan beraat hükümlerine itiraz etti ancak mahkeme bu itirazı reddetti. Kanun maddeleri olarak, Askeri Ceza Kanunu'nun 231/12 ve 264. maddeleri kararın gerekçesi olarak gösterildi.

5. Ceza Dairesi 2018/6186 E. , 2019/6552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Görevi kötüye kullanma, zimmet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında zimmet suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması, diğer sanıklar haklarında görevi kötüye kullanma suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ... hakkında Askeri Ceza Kanununa muhalefet suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, CMK"nın 231/12. maddesi karşısında, itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek sanığın temyiz isteminin itiraz mahiyetinde kabulü ile mercince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden, incelemenin O yer C.Savcısının diğer sanıklar haklarında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
O yer C.Savcısının yüzüne karşı 22/04/2016 günü tefhim olunan hükmü 353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanununun 209. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süre içerisinde 27/04/2016 tarihinde süre tutum dilekçesi ile temyiz ettiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki temyiz isteminin reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen O yer C.Savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA 26/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

Yzl. İşl. Md. T/İ