Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/12012 Esas 2022/573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali ve Tescil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkemenin verdiği önceki karar Yargıtay tarafından kısmen onanmış kısmen bozulmuş olup, uyulan onama-bozma ilamında özetle; “Mahkemenin, dava konusu ... İlçesi ... Mahallesi 41 ada 4 sayılı parselin B harfli 480,13 metrekalik bölümünün orman sınırları içerisinde kaldığı gerekçesiyle davanın kabulü ile bu kısmın tapu kaydının iptaline ve orman olarak tesciline ilişkin verdiği kararın onanmasına karar verildikten sonra, davacı Orman İdaresinin müdahalenin men’i talebi yönünden ise davalı tapu malikinin çekişmeli taşınmazı tapu kaydına dayanarak kullanması nedeniyle haksız kullanımdan bahsedilemeyeceğinden talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin isabetsizliğine” değinilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davacı Orman İdaresinin tapu iptali ve tescil talebiyle ilgili verilen ilk karar onanarak kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, müdahalenin men’i talebinin ise reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, Mahkemece bozma gereklerine uygun biçimde hüküm verilmiş olmasına göre, davacı Orman İdaresinin aşağı bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Ne var ki; karar tarihinden sonra 28.04.2018 tarihinde yürürlüğe giren 7139 sayılı Kanun'un 33. maddesinde, Orman Genel Müdürlüğünün, 02.07.1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanunu'na göre alınan harçlardan, bu Kanunda belirtilen görevleri kapsamında düzenlenen kâğıtlar sebebiyle damga vergisinden, tapu ve kadastro işlemlerinden kaynaklanan döner sermaye hizmet bedellerinden muaf olduğu belirtilmiş olup, anılan yasa hükmü karşısında davacı Orman İdaresi aleyhine harca hükmedilmesi doğru değil ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden bozma sebebi yapılmamış ve hükmün aşağıda belirtilen kısmının düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin hükümden çıkarılmasına ve yerine ''Davacı Orman İdaresi harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına ve alınan 148,50 TL peşin harcın iadesine'' ifadesinin eklenmesine ve hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla ile 1086 sayılı HUMK'un 438/7. fıkrası gereğince DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİYLE ONANMASINA; (1.) bentte açıklanan nedenlerle davacı Orman İdaresinin sair temyiz temyiz itirazlarının reddine, 7139 sayılı Kanun'un 33. maddesi uyarınca Orman İdaresi'nden harç alınmasına yer olmadığına, 31.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.