MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza vermekten vazgeçilmesine

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK"nın 129/1. maddesi uyarınca hakaretin haksız fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin çıkarılıp “CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 10/06/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.