Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/14121 Esas 2015/5882 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İş Mahkemesi


Dava, icra takibine yapılan itirazın iptali ile takibin devamı ve icra inkar tazminatı hükmedilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili ile davalı.... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ...... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Görev konusu kamu düzeni ile ilgili olup, mahkemelerce resen gözetilmesi gerekir. İş Mahkemeleri, 5521 sayılı Kanun ile kurulmuş istisnai nitelikte özel mahkemeler olup, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 106’ncı maddesi ile mülga 506 sayılı Kanunun 134"üncü maddesinde, bu Kanun uygulamasından doğan uyuşmazlıkların yetkili iş mahkemelerinde görüleceği, 5510 sayılı Kanun’un 101’inci maddesinde de, aksine hüküm bulunmayan hallerde, 5510 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği düzenlenmiştir.
Somut olayda; mahkemenin görevini belirlerken, taraflar arasındaki uyuşmazlığın hangi hukuki sebebe dayandığını belirlemek gerekir.
Davacı Kurum, davalının haksız eylemi sonucu zarara uğradığı iddiası ile davaya konu işlemle davalıdan Kurum zararının tazmini talebinde bulunmuştur. Bu yönüyle uyuşmazlığın, 506 sayılı Kanundan kaynaklanmadığı, Borçlar Kanunundan, giderek, haksız fiilden kaynaklandığı açıktır. Hal böyle olunca, davacı ile Kurum arasındaki uyuşmazlığın çözüm yeri İş Mahkemesi olmayıp, davanın konusuna göre Asliye Hukuk Mahkemesidir.
Açıklanan sebeplerle, Mahkemece, davacı tarafından açılan davada görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurum vekili ile davalı..... vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 30.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.