Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10158 Esas 2021/7015 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10158
Karar No: 2021/7015
Karar Tarihi: 18.10.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10158 Esas 2021/7015 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ile 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilen 2000 TL'ye kadar para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmedilen 3000 TL'ye kadar para cezaları da kesin nitelikte olup, bu cezalara ilişkin temyiz mümkün değildir. Temyiz edilen kararda ise 3000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne ilişkin suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi olmaması nedeniyle sanığın temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddelerine göre, 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ile 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilen 2000 TL'ye kadar para cezaları kesin nitelikte olup, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmedilen 3000 TL'ye kadar para cezaları da kesin niteliktedir.
12. Ceza Dairesi         2019/10158 E.  ,  2021/7015 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
    Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 27/04/2016 tarihinde TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan verilen 3000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de olmayıp, sanığın isteminin reddine ilişkin Ankara 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2016 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen red kararının isteme uygun olarak ONANMASINA; 18/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.