MAHKEMESİ : SAKARYA İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/12/2011
NUMARASI : 2010/915-2011/975


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davalıya ait işyerinde 01.04.1992-18.11.2006 tarihleri arasında çalıştığı haklı bir neden olmaksızın işine son verildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren davacının amirlerine hakaret eylemi sebebiyle iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacı işçinin eyleminin işverene olmadığı ve diğer işçiye karşı sarf ettiği sözler olduğu, bununda diğer işçinin tahriki altında söylendiği gerekçesiyle, fesih haksız olarak değerlendirilmiştir. Davacının ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının iş sözleşmesinin işverenin diğer bir işçisine hakaret sebebiyle haklı olarak feshedilip feshedilmediği uyuşmazlık konusudur.
İşçinin, işverenin diğer bir işçisine sataşması 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II d bendi uyarınca haklı fesih nedenidir.
Somut olayda davacı işçi, işverenin diğer bir işçisi ile birlikte işyeri dışında bir iş için görevlendirilmiş, işin bitiminde üretim sorumlusunun nerede kaldıkları, orada iş yapmayarak yattıklarını söylemesi üzerine davacının küfür ederek fabrika dışına çıktığı, üretim sorumlusu ile fabrika müdürünün kime küfrettiklerini sormaları üzerine üretim sorumlusuna “sana küfrediyorum şerefsiz” diyerek üzerine yürüdüğü dosya içindeki tutanaklar ve tanık beyanları ile sabit bulunmuştur. Üretim sorumlusunun ilk beyanı hakaret unsuru içermemektedir. Bu yüzden davacının eylemini tahrik altında işlediği sonucuna varılması hatalıdır. Davacı işçinin benzer konularda daha önce de eylemlerinin olduğu ve uyarı cezaları aldığı anlaşılmakla, davalı işverence yasal süresi içinde haklı nedenle iş sözleşmesinin feshedildiği kabul edilmelidir. İhbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde taleplerin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.