Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4948 Esas 2020/5078 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4948
Karar No: 2020/5078
Karar Tarihi: 18.11.2020

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4948 Esas 2020/5078 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mağdurenin anlatımları ve yapılan incelemeler sonucunda, fiilin sarkıntılık düzeyinde kaldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, daha sonra yürürlüğe giren kanunların lehine olan hükümlerinin de gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri, 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri, 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ve TCK'nın 103. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/4948 E. , 2020/5078 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki samimi anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü mağdurenin yüzünden tutarak öpmeye çalışması şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınarak yapılan incelemede, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri ayrı ayrı olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.