Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi...... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalı işverene ait işyerlerinde 01.09.2000- 18.01.2010 tarihleri arasında hizmet akdine tabi olarak geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışma sürelerinin tespitine ilişkin davada, istem ders saat başı ücretli öğretim görevlisi olarak çalışan, haftalık 13 saat derse giren, ders dışında başkaca bir görevi bulunmayan ve ders bitiminde okuldan ayrılan davacının, günlük mesaisinin tamamını bu işe harcadığının ve tam zamanlı olarak çalıştığının kabul edilemeyeceği, kısmi süreli çalıştığının kabul edilmesi gerektiği, kadrolu çalışan üniversite öğretim elemanlarının ders dışında başka görevlerinin bulunduğu ve mesailerini üniversiteye hasrettikleri nazara alındığında, bilirkişinin bu tespitine itibar edilemeyeceği, tüm bu sebeplerle ders saat başı ücreti karşılığı kısmi süreli çalışan davacının sigortalılık tespitine yönelik talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir.
Davacının dava konusu dönemde davalı işverene ait ....... sicil numaralı işyerinden (................................ 01.10.2009 tarihli imzasız işe giriş bildirgesine istinaden 2009/10. ayından itibaren 18.01.2010 tarihine kadar ayda 2009/10 da 6 gün, 2009/11 de 6 gün, 2009/12 de 5 gün, 2010/1 de 5 gün olmak üzere toplam 19 gün çalışmasının bildirildiği, yine dava konusu dönemde dava dışı .......İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne ait ......sicil numaralı işyerinden 06.10.2005 tarihli davacı imzalı işe giriş bildirgesine istinaden 06.10.2005-19.06.2006 tarihleri arasında kısmi sürelerle 78 gün çalışmasının bildirildiği anlaşılmıştır.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10., 5510 sayılı Kanunun 4/2-f, 80/1-h, 86/9., 2547 sayılı Kanunun 31. maddesi olup öğretim görevlilerinin çalışma esasları ve çalışmaları sırasında tabi olacakları statü, bu mevzuat kapsamında ayrıntılı düzenlenmiştir. 4857 sayılı Kanunun 13. maddesinde, işçinin normal haftalık çalışma süresinin, tam süreli iş sözleşmesiyle çalışan emsal işçiye göre önemli ölçüde daha az belirlenmesi durumunda sözleşmenin kısmî süreli iş sözleşmesi olduğu belirtilmiş, 63.
maddesinde, genel bakımdan çalışma süresinin haftada en çok 45 saat olduğu, aksi kararlaştırılmamışsa bu sürenin, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek uygulanacağı açıklanmıştır. 13. madde hükmü, anılan mevzuattaki düzenlemelere egemen olan ilkelerle birlikte ele alındığında, kadro şartı aranmaksızın ders saati ücreti karşılığında istihdam edilen öğretim görevlilerinin çalışma ilişkilerinde, “tam süreli iş sözleşmesi” olarak nitelendirilmeye olanak verecek bir bağımlılığın bulunmadığı, bunların, öngörülen ve önceden belirlenen süre içerisinde bir çalışma yükümlülüğünü kabullendikleri ve ders saati karşılığında da ücrete hak kazandıkları belirgindir.
Diğer taraftan, çalışmaların gerçekleştiği işyerleri .... ve ......., ......... ve ......... olup bu işyerleri kamu kurumuna ait olmakla, bu tür çalışmaların kayıtlara geçirilip ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıl olduğundan, resmi kayıt ve davacının imzasını taşıyan belgelere göre tam gün esası ve aylık karşılığı olmayan çalışmaların, günlük çalışma saatine göre ve kısmi zamanlı çalışma olması nedeniyle bu çerçevede değerlendirme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği açıktır.
Bu durumda Mahkemece, çalışma olgusu, hizmet tespiti davalarının kamu düzenine ilişkin niteliği gözetilerek araştırılmalı, resmi kurum niteliğine sahip işveren yönünden ücret ödemelerinin kayıtlara dayalı olması gerektiği dikkate alınmalı, akademik takvimler, günlük plân defterleri, yoklama ve ders defterleri içerikleri, puantaj kayıtları, ek ders çizelgeleri ve ücret bordroları ile Kurum kayıtlarına yansıyan bilgiler değerlendirilerek ve 5510 sayılı Kanunun 80. maddesinin 1. fıkrasının (h) bendinde yer alan esaslar da gözetilerek davacının çalışma süresi belirlenmeli, toplanan kanıtlardan elde edilecek sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.