Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4522 Esas 2020/4899 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4522
Karar No: 2020/4899

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4522 Esas 2020/4899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkek tarafından Ziynet Alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Mahkeme, 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin b bendi uyarınca miktarı 40.000 TL'yi aşmayan davalara ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği, Ziynet Alacağı davası için belirlenen temyiz parasal sınırının ise 72.070 TL olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, davalının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Mahkeme kararından bir örnek ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilecektir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesi b bendi
- 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi
- HMK m. 341 ve 362
- Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi

2. Hukuk Dairesi 2020/4522 E. , 2020/4899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "72.070,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda 68.310,00 TL ziynet alacağının ödenmesine karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenle davalının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 20.10.2020 (Salı)