Esas No: 2021/10381
Karar No: 2022/4217
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10381 Esas 2022/4217 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet suçundan mahkum edilen bir sanığın temyiz başvurusunu ele almaktadır. Yerel mahkemenin verdiği hüküm, sanığın hükümlülüğüne, müsadereye ve nakil aracının iadesine karar vermiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, nakil aracının iadesiyle ilgili kısım onanırken, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi kabul edilmiştir. Bu kararda, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği göz önünde bulundurularak, sanığın eyleminin hangi yasa maddesi kapsamına girdiği tartışılmıştır. Ayrıca, sonradan yürürlüğe giren yasal düzenlemelerin de dikkate alınmasıyla, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Bu kapsamda, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesiyle birlikte 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrasına atıfta bulunulmuş, yerel mahkemenin hükmünün bozulması kararı verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, nakil aracının iadesine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Katılan ... İdaresi vekilinin nakil vasıtasına yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün nakil aracının iadesine ilişkin kısmının ONANMASINA,
II. Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
