Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28545 Esas 2019/2946 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/28545
Karar No: 2019/2946
Karar Tarihi: 07.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28545 Esas 2019/2946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş akdinin haksız yere feshedildiğini iddia ederek kıdem-ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram-genel tatil, yıllık izin alacakları için davalıdan tahsilini talep etti. Davalı işveren ise davacının istifa ettiğini, istifa dilekçesinin zorla alınmadığını, maaşlarının bankadan ödendiğini, yıllık izinlerinin kullandırıldığını ve alacağının bulunmadığını savundu. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalı işveren kararı temyiz etti. Yargıtay, davalının temyiz itirazlarının büyük bir kısmını reddetti ancak fazla çalışma hesabı yönünden ek bilirkişi raporunun değil kök raporunun esas alınması gerektiğine karar verdi. Ayrıca, tazminata esas ücretin tespiti noktasında bahşiş ve yemek yardımı ilavesinde hata olduğu için denetime elverişli hesaplama yapılması gerektiğine karar verildi. Mahkeme tarafından kısmen kabul edilen dava için usulüne uygun olarak zamanaşımı def'i ileri sürüldüğünün ıslah dilekçesi ile tebliğ edildiği ve bu yönde gerekirse ek rapor alınarak zamanaşımı def'i değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kıdem tazminatı dışındaki talepler için faize karar verilmesi gerektiği de vurgulandı.
Kanun Maddeleri: Kıdem-ihbar tazminatı talebi için İş Kanunu madde 17, fazla mesai için madde 41, ulusal bayram-genel tatil için madde 63, yıllık izin için madde 41 ve 53, zamanaşımı def'i için Medeni Usul Kanunu madde 153 vd., faiz için BK madde 618 vd.

9. Hukuk Dairesi 2015/28545 E. , 2019/2946 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş akdinin haksız yere feshedildiğini iddia ederek kıdem-ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram-genel tatil, yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işveren tarafından yapılan toplantıdan sonra kendi isteğiyle işten ayrıldığı, istifa dilekçesinin zorla alınmadığı, maaşlarının bankadan ödendiği, yıllık izinleri kullandırıldığı, alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma hesabı yönünden husumetli tanık anlatımlarına göre haftalık 15 saat fazla çalışmayı esas alan 05.02.2015 tarihli ek bilirkişi raporu yerine, davalı tanıklarının anlatımlarına göre haftalık 6 saat fazla çalışma ücreti hesabını esas alan 14.07.2014 tarihli kök rapora göre karar verilmesi gerekir.
3- Tazminata esas ücretin tespiti noktasında taraflar arasında tartışma olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda giydirilmiş ücret hesaplanırken bahşiş ve yemek yardımı ilavesinde hata olduğu, hesaplamada brüt ücret 1.187,31 TL., 160,00 TL. bahşiş ve 130,00 TL. yemek ücreti ilavesiyle toplam 1.477,31 TL. iken 1.592,40 TL. olarak hesaplama yapıldığı anlaşılmakla bu yönden denetime elverişli hesaplama yapılarak karar verilmelidir.
4-Dava kısmi dava olarak değerlendirilmiş olmakla, ıslah dilekçesinin tebliğinden itibaren usulüne uygun olarak zamanaşımı def"i ileri sürüldüğünden bu yönde gerekirse ek rapor alınarak zamanaşımı def"i değerlendirilmek suretiyle karar verilmelidir.
5-Kıdem tazminatı dışındaki talepler bakımından ayrıca temerrüd olmadığından dava ve ıslah tarihine göre faize karar verilmesi gerekir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.