5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1623 Esas 2021/7202 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1623
Karar No: 2021/7202
Karar Tarihi: 24.06.2021

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1623 Esas 2021/7202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu suçtan zarar gören olarak katılma talebiyle yapılan bir dava sonucunda, mahkumiyet hükmü verildiği ve bu hükme karşı temyiz yolu açık olmadığı belirtilerek, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekili ile sanığın temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Bu kararda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklikle hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dahil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yolu açılmayacağı ifade edilmiştir. Ayrıca, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesiyle bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dahil adlî para cezalarına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yolu açılamayacağı belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2020/1623 E. , 2021/7202 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve temyiz dilekçesiyle katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu cihetle, katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekili ile sanığın TEMYİZ TALEPLERİNİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak, REDDİNE, 24/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.