:Ankara 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :22.01.2014
NUMARASI :Esas no:2012/238 Karar no:2014/64


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından; kocanın davası, kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi ve nafakalar ile para alacağı yönünden, davalı-karşı davacı (koca) tarafından ise; kadının davası, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek her iki boşanma davasının kabulüne karar verilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, mahkemece davalı-karşı davacı kocanın güven sarsıcı davranışları olduğu kabul edilmiş ise de; dosyada buna ilişkin kocaya ait olup olmadığı tespit edilemiyen ses kaydından başka bir delil bulunmamaktadır. Bu durumda davalı-davacı kocanın güven sarsıcı davranışı ispatlanamamış olup, davacı-davalı kadın boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurludur. Mahkemece tam kusurlu olan davacı-davalı kadının boşanma davasının reddi gerekirken kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple davacı-davalı kadın boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğundan davalı-davacı koca lehine maddi ve manevi tazminata (TMK.m.174/1-2) hükmedilmesi gerekirken, bu taleplerin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
4-Tam kusurlu eş lehine yoksulluk nafakasına hükmedilemez. (TMK.m.175) Mahkemece hatalı kusur belirlemesi nedeniyle davacı-davalı kadın lehine yoksulluk nafakası takdiri doğru değildir.
5-Davacı-davalı kadın dava dilekçesinde eşinin elinden zorla aldığı paraların faiziyle ödenmesini talep etmiştir. Yatırılan başvurma harcı dava dilekçesindeki tüm talepleri kapsar. Bu talep boşanmanın fer"i niteliğinde olmayıp nisbi harca tabidir. Mahkemece davacı-davalı kadına talebi ve miktarı açıklattırılıp, Harçlar Kanunu 30-32. maddesi gereğince harcın tamamlattırılması ve görev hususuda düşünülerek olumlu-olumsuz karar verilmesi gerekirken, bu talep hakkında hüküm kurulmaması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3, 4. ve 5. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.13.11.2014(Prş.)