MAHKEMESİ:... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
TÜRK MİLLETİ ADINA


KARAR
A)Davacı istemi;
Davacı, davalı işyerindeki çalışmalarının 5510 sayılı Yasa"nın 40.maddesi uyarınca gerçekleştiğini bu nedenle çalışmalarına her yıl 90 gün hizmet prim gün sayısı eklenerek eksik ödenen yasal primlerin iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
B)Davalı Cevabı;
Davalı işveren vekili; davacının şirket nezdinde çalışmadan önce emekliliğe hak kazandığını, yasanın amacının söz konusu itibari hizmet sürelerinden yararlanılarak kişilerin erken emekliliği olduğunu ancak fiili hizmet zammı uygulanması kapsamında davacının bir menfaati olmadığını, davacının çalıştığı işyerinin belirtilen işyerlerinden olmadığını kurum tarafından da yapılan bir tesbit olmadığını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Kurum davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C)İlk Derece Mahkemesi Kararı ve Gerekçesi :
İlk derece mahkemesince, “Davanın kısmen kabul ile,Davacının çalışmalarının 506 sayılı yasanın EK mad. 5 ve 5510 sayılı yasanın 40.mad. Kapsamında itibari hizmet /fiili hizmet kapsamında oldğunun TESPİTİNE,Fazlaya ilişkin istemin REDDİNE” karar verilmiştir.
D)Bölge Adliye Mahkemesi Kararı ve Gerekçesi;Bölge adliye mahkemesince, davacının 5434 sayılı Yasa kapsamında iştirakçi iken 16/02/2001 itibari ile emekliliğe sevk edildiği ve 15/03/2001"den emeklilik aylığı bağlanmış olduğu, davalı işverene ait işyerlerinde geçen çalışmalarının sosyal güvenlik destek primine tabi olarak gerçekleştiği belirgin olmakla, davanın yazılı şekilde kısmen kabulüne dair kararın vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, taraflar vekillerinin istinaf istemlerinin 6100 sayılı HMK"nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
E)Temyiz ;
Davalı işveren vekili, davacının davalı şirkette çalışmaya başlamadan önce emekliliğe hak kazandığını davanın kabulü halinde davacının elde edeceği bir yarar bulunmadığını belirterek kararı temyiz etmiştir.
F)Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe;
Dava, davacının davalı işyerindeki çalışmalarının 5510 sayılı Yasa"nın 40.maddesi uyarınca gerçekleştiğinin tespiti ve ödenen yasal primlerin iadesine karar verilme istemine ilişkindir.Davaya ilişkin yasal düzenlemede; nizalı dönemde yürürlükte olan 5510 sayılı Yasanın 30/3-b bendinde "... Sosyal güvenlik destek primine tabi olanların primleri, aylıklarından kesilmek suretiyle tahsil edilir. Sosyal güvenlik destek primi ödenmiş veya bildirilmiş süreler Kanuna göre maullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları prim ödeme gün sayısına ilave edilmez, 31 inci ve 36 ıncı madde hükümlerine göre toptan ödeme yapılmaz." denilmiş, öte yandan Fiili Hizmet Süresi Zammı Uygulamasının Usul Ve Esasları Hakkında Yönetmelik’in 5. Maddesinin 4.bendi (Ek 1: Yönetmelik)(4) Fiili hizmet süresi zammı kapsamına tabi işyerlerinde ve işlerde malullük, yaşlılık ve ölüm sigorta kollarına tabi çalışanlar fiili hizmet süresi zammı uygulamasından yararlandırılır. Bunların dışında kısa vadeli sigorta kollarına tabi çalışanlarla sosyal güvenlik destek primine tabi çalışanlar fiili hizmet süresi zammı uygulamasından yararlandırılmaz.” hükmü getirilmiştir. Dosyada bulunan yazıda da bu düzenlemeye atıfta bulunularak Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı Emeklilik Hizm.Gen Müd.nün 17.6.2017 tarih ve... sayılı yazısında da açıkça davacının, memuriyetten emekli olduktan sonra sosyal destek primine tabi olarak çalıştığı dönemde, fiili hizmet süresi zammından faydalanmasının mümkün bulunmadığı belirtilmiştir. Uzun vadeli sigorta kollarına ilave edilmeyen destek primine tabi hizmetlerden dolayı itibari hizmet süresinden de söz edilemez.Davacıya 15.03.2001 tarihinde emeklilik aylığı bağlanmış olduğu, davalı işverene ait işyerlerinde geçen çalışmaların ise sosyal güvenlik destek primine tabi olarak gerçekleştiği ortadadır. Somut olayda; davacının destek primine tabi çalışmalarının, uzun vadeli sigorta kollarında prim ödeme gün sayısına bir etkisi bulunmayacağı karşısında fiili hizmet süresi de söz konusu olamayacağından davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi yönde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı 6100 sayılı HMK"nun 373/1. maddeleri uyarınca KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davalılardan ... Ürünler San. Ve Tic. A.Ş."ye iadesine, 15/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.