Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1481 Esas 2015/2904 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1481
Karar No: 2015/2904
Karar Tarihi: 30.06.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1481 Esas 2015/2904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Dosya görüşmelerinde, mala zarar verme suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının 3.000 TL dahil olduğu ve mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı açıklanmıştır. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz sebepleri kabul edilmemiştir. Ancak bazı hükümler takdiri indirim hükümlerinin kararda tartışılmaması, suça sürüklenen çocuklara ek savunma hakkı verilmemesi, suç tarihinde çocuğun yaşının yeterince gelişmediği ve zorunlu müdafiiler için ödenen avukatlık ücretinin yargılama gideri olarak yüklenmesi nedeniyle bozulmuştur. Kanunlar arasında 6217 sayılı Yasa, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, TCK'nın 62. maddesi, CMK'nın 226. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 150/2. maddesi yer almaktadır.

22. Ceza Dairesi 2015/1481 E. , 2015/2904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-)Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince, doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-) Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-)Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerde, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmelerine karşın, TCK"nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirim hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının kararda tartışılmaması,
b-) CMK"nın 226. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklara ek savunma hakkı verilmeden, konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması,
c-)Suç tarihinde oniki yaşını tamamlayıp onbeş yaşını bitirmeyen suça sürüklenen çocuk ... hakkında, Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp uzmanı tarafından düzenlenen 09.03.2011 tarihli raporda sadece hırsızlık suçu bakımından görüş bildirilidiği anlaşılmakla, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden TCK"nun 31/2. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği konusunda görüş alınmadan hükümlülük kararı verilmesi;
d-) Suça sürüklenen çocuklara 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca, mahkemesince Baroya yazı yazılarak suça sürüklenen çocukları savunmak üzere avukatların görevlendirilmesi nedeniyle, soruşturma ve kovuşturma evresinde atanan zorunlu müdafiiler için ödenen avukatlık ücretinin, suça sürüklenen çocuklara, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olacak şekilde yargılama gideri olarak yükletilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 30.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.