Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10051 Esas 2014/14567 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10051
Karar No: 2014/14567
Karar Tarihi: 12.06.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10051 Esas 2014/14567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/2-4 maddeleri uyarınca taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafileri tarafından temyiz edilen karar incelenmiş, sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına atıfta bulunularak, taksirli suçların temel cezasının belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinde yer alan \"sanığın amaç ve saiki\" kriterinin gözetilmemesi isabetsiz bulunmuştur. Bu nedenle hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama gerekmediğinden, sanığa verilen temel ceza için belirtilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli görülmüş ve hüküm fıkrasındaki \"sanığın güttüğü amaç ve saiki\" ibaresi çıkarılarak hüküm düzeltilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/2-4, ve 61/1. maddesi olarak belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2014/10051 E. , 2014/14567 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin, kusura ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın amaç ve saiki" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “sanığın güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.