Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4258 Esas 2020/4647 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4258
Karar No: 2020/4647
Karar Tarihi: 17.09.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4258 Esas 2020/4647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 2008 yılında sahte fatura düzenlediği iddia edilen bir kişi hakkında, sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyet kararı verdi. Dosyada bulunan vergi raporları ve ticari belgeler incelendiğinde, fatura bedellerinin ödendiğine dair kanıt bulunmadı. Mahkeme, delilleri değerlendirip sanığı suçlu buldu ve cezalandırdı. Karar, temyiz mercilerince onaylandı. Kanun maddeleri olarak, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 217. maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi gözetildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı infaz aşamasında gözetildi.

11. Ceza Dairesi 2019/4258 E. , 2020/4647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

2008 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddia edilen ... Nakliyat ... Ltd. Şti., Supet Akaryakıt ... Ltd. Şti. ve ... Gıda ... Ltd. Şti. hakkında 2008 takvim yılına ilişkin düzenlenen vergi tekniği raporlarının dosya arasında bulunması, sanık tarafından fatura bedellerinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun tevsik edici herhangi bir belgenin ibraz edilmemesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyet kararı veren Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında “2008” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin Mahkemece “26.04.2009” olarak düzetilmesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 17.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.