5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/2059 Esas 2021/6010 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2059
Karar No: 2021/6010
Karar Tarihi: 18.05.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/2059 Esas 2021/6010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan beraat ettikleri ve müsaderenin gerçekleştirildiği belirtiliyor. TAPDK vekilinin temyiz talebi reddedilmiş ancak katılan İdaresi vekili tarafından verilen temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kararda, CMK'nun 193. maddesi uygulanamadığı vurgulanarak, sanıkların savunmalarının alınmasının ardından hukuki durumlarının belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. TCK'nun 54/4. maddesi ve fıkrası yerine 54. maddesi gösterilerek, CMUK'nun 232/6. maddesine aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Kararda, TCK'nun 54/4. maddesi ve fıkrası, TCK'nun 54. maddesi, CMUK'nun 193. ve 232/6. maddeleri geçmektedir.

7. Ceza Dairesi 2021/2059 E. , 2021/6010 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 11/12/2015 tarihli Asıl karara göre sanıklar hakkında beraat, müsadere; 17/03/2016 tarihli Ek Karara göre TAPD vekilinin temyiz isteminin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- TAPDK vekilinin 17/03/2016 tarihli ek karara yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanıkların eylemlerinin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa kapsamında kaldığı ve TAPDK"nun suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle, TAPDK vekilinin temyiz talebinin reddine dair yerel mahkemenin 17/03/2016 tarihli ve 2015/58 E. 2015/660 K. sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, TAPDK vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, redde dair ek kararın ONANMASINA,
II- Katılan ... İdaresi vekilinin 11/12/2015 tarihli asıl hükme yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Mahkemeye gelmemiş olan sanık ... hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve ancak derhal beraat kararı verilebilecek hallerle sınırlı olarak uygulama yeri bulunan 5271 sayılı CMK"nun 193. maddesinin söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı da nazara alınıp, sanık ..."un savunması alındıktan sonra tüm sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.