Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/16634 Esas 2022/2015 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.02.2018 tarih ve 2017/228 - 2018/168 sayılı kararı
Suç : Örgüte bilerek isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddeleri delaleti ileTCK'nın 314/2, 220/7, 62, 53/1-2-3, 63, 3713 sayılıKanunun 5/1. maddeleri maddeleri uyarıncamahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bölge Adliye Mahkemesi karar başlığında suç tarihinin yardım mahiyetindeki son eylem tarihi olan “28.04.2015” yerine "08.08.2017 ve öncesi" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan temel ceza belirlenirken delalet maddesi olan TCK’nın 314/3. maddesinin belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci fıkrasından “5237 sayılı TCK'nın 220/7. fıkrası delaletiyle 5237 sayılı TCK'nın 314/2.maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK'nın 314/3. ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2.maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.