Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3844 Esas 2020/5065 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3844
Karar No: 2020/5065
Karar Tarihi: 17.11.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3844 Esas 2020/5065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın çocuğu cebir, tehdit veya hile olmaksızın yaş itibarıyla hukuken geçersiz rızasına istinaden araca bindirip kaldıkları çadıra götürmesi sebebiyle hapis cezası alması gerektiği ancak yanılgıya düşülerek nitelikli cinsel istismar suçundan hüküm kurulduğu ve bunun yanı sıra kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından da mahkumiyet verildiği belirtilmiştir. Mağdurenin çelişkili beyanlarının, savunma ve dosya içeriği ile birlikte değerlendirilmesi sonucunda sanıkların olay tarihinde mağdureye yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını işlediğine dair yeterli delil olduğu ve bu nedenle mahkumiyet kararının bozulmamasına karar verildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1, 3-f, 5. maddeleri (Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2, 3-f, 5. maddeleri (Nitelikli cinsel istismar)
14. Ceza Dairesi         2016/3844 E.  ,  2020/5065 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanığın, olay günü on beş yaşından küçük mağdureyi cebir, tehdit veya hile olmaksızın yaşı itibarıyla hukuken geçersiz rızasına istinaden araca bindirerek kaldıkları çadıra götürmesi şeklindeki eyleminden dolayı 5237 sayılı TCK"nın 109/1, 3-f, 5. maddeleri gereğince cezalandırılması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 109/2, 3-f, 5. maddeleri ile hüküm kurulması,
    Sanıklar haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve sanıklar Ülkü, Leyla ile ... haklarında ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
    Mağdurenin aşamalardaki çelişkili beyanları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanıkların olay tarihinde mağdureye yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını birlikte işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.