Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/9429 Esas 2018/87 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01.02.1994 – 20.11.2013 tarihleri arasında gerçek ücret üzerinden geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davaca ve fer"i müdahil vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine
2- Davalı SGK vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dava, davacının 01.02.1994 tarihinden, çalışmasının sona erdiği 20.12.2013 tarihler arasındaki almış olduğu net ücretin, gerçekte aldığı ücret olarak tespitine, eksik yatan primlerin tamamlanarak SGK kaydının düzeltilmesine, eksik yatan prim tutarının davalı firmadan tahsiline, emekli aylığının bu prim tutarları üzerinden yeniden hesaplanarak davacıya ödenmesine ve yeni belirlenecek emekli aylığı miktarı dikkate alınarak davacının emekli olduğu tarihten itibaren eksik ödenen emekli aylığı farkının Bankaların Mevduata uyguladığı en yüksek faiz oranı üzerinden işleyecek faiziyle ödenmesine karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 2011 yılı Ekim ayından sonrası yönünden davanın kabulüne; fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 01.02.1994-30.11.2012 tarihleri arası davalı işyerinde çalıştığı 11.12.2012 tarihinde emeklilik talebinde bulunduğu ve 01.01.2013 tarihi sonrası yaşlılık aylığı bağlandığı. 10.12.2012 tarihi sonrası SGDP’ye tabi olarak davalı işyerinde çalışmaya tekrar başladığı ve bu çalışmalarının 20.12.2013 tarihine kadar devam ettiği. 1.1.2004 tarihi sonrası imzalı ücret bordrolarının mevcut olduğu ve 08.10.2009 tarihi sonrası maaş ödemelerinin davacıya banka yoluyla yapıdığı ve banka kayıtlarının dosyada mevcut olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, ücret bordroları, banka kayıtları incelendiğinde davacının ücretlerinin asgari ücretin üzerinde devam ettiği davacının ustabaşı olduğu emsal ücret araştırması ile de davacıya ödenen ücretlerin birbirine yakın olduğu, imzalı ücret bordrolarını takiben daha yüksek çalıştığının kabul edilebilir olmadığı ayrıca sosyal güvenlik destek primine tabii olarak çalıştığı dönem yönünden de hukuki yararının olmadığı açıktır. Tüm bu hususlar dikkate alınmadan davanın reddi yerine kısmen kabulü yerinde olmamıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, fer"i müdahil Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine
15.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.