Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2017/1803 Esas 2020/1976 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1803
Karar No: 2020/1976
Karar Tarihi: 01.06.2020

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2017/1803 Esas 2020/1976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, mirasçılar ile davalı arasında 22 ada 2 parsel sayılı taşınmazın tapu iptali ve tescili konusunda açılmıştır. Davacılar, mirasbırakanın taşınmazı davalıya bedelsiz ve muvazaalı olarak temlik ettiğini ileri sürerek tapu iptali ve tesciline karar verilmesini istemiştir. Davalı ise satış bedelini ödediğini ve davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme, davacıların iddialarını kanıtlayamadıkları gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak, Yargıtay 1. Hukuk Dairesi kararı bozarak, mirasbırakanın gerçek iradesinin davalıya mal kaçırma amaçlı temlik olduğunu kabul etmesi gerektiğini belirtmiştir. Buna göre, davalının kendi payları ile muristen gelen payların hesaplanması ve belirlenecek orana göre davanın kabul edilmesi gerekmektedir. Kararın kanun maddeleri açısından incelenmesi gerekmektedir.

1. Hukuk Dairesi 2017/1803 E. , 2020/1976 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ: TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, mirasbırakan ..."ın 22 ada 21 parselin geldisi olan 22 ada 2 parsel sayılı taşınmazını davalıya satış suretiyle temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı bedelsiz ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek miras payları oranında tapu iptal ve tescile karar verilmesini istemişlerdir.Davalı, murisin paraya ihtiyacı olduğunu, satış bedelini ödediğini, komşu parseller ile tevhit yapılarak üzerine bina inşaa ettiğini belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacıların iddialarını kanıtlayamadıkları gerekçesi ile davanın reddine ilişkin olarak verilen karar Dairece "...Somut olaya gelince; mirasbırakan ..."in 28.9.2005 tarihinde öldüğü, geriye mirasçı olarak davacı kızları ile davalı oğlunun kaldığı, tevhit öncesi 22 ada 2 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan iki katlı binanın üst katında murisin oturduğu, alt katındaki dükkanı ise kiraya vermek suretiyle kullandığı, taşınmazı satmasını gerektirir bir neden bulunmadığı, tevhit işlemlerinden sonra yeni parsel üzerine yapılan binanın bir dairesinde murisin ölünceye kadar yaşadığı, diğer dairelerin kira gelirinide aldığı tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Öyle ise, anılan bu olgular, yukarıda değinilen ilkeler çerçevesinde değerlendirildiğinde mirasbırakanın gerçek iradesinin davalı oğluna mal kaçırma amaçlı temlik olduğu kabul edilmelidir. Hâl böyle olunca, davalının kendisine ait payları ile muristen gelen payların hesaplanması ve belirlenecek orana göre davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir" gerekçesiyle bozulmuş, bozma sonrası yapılan yargılama ile davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 1.918.57. TL bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 01.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.