Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/11494 Esas 2014/22662 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için; talep eden eşin boşanmayla yoksulluğa düşecek olması gerekir (TMK md. 175). Toplanan delillerden; davacı kadının fabrikada çalıştığı, düzenli ve sürekli bir gelirinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşullarının oluştuğundan söz edilemez. O halde yoksulluk nafakası isteminin reddi yerine, yazılı şekilde davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru olmamıştır.
3-Davalı baba müşterek çocuk 20.05.2006 doğumlu..."nın dava süresince kendi yanında olduğunu beyan etmiş, davacı tarafından bu durum inkar edilmemiştir. Bu husus nazara alınmadan müşterek çocuk için davacı yararına, dava tarihinden geçerli olmak üzere tedbir nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.13.11.2014(Prş.)