Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3166 Esas 2021/6993 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan açılan dava neticesinde, Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2015 tarih ve 2014/323 Esas ve 2015/506 Karar sayılı kararı ile TCK"nın 89/1, 89/2-b, 27/1, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğinden bahisle itiraz konusu yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasını itiraz merciinden talep ettiği, itiraz mercince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, duruşma açmadan Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2015 tarih ve 2014/323 Esas ve 2015/506 Karar sayılı kararının ortadan kaldırılmasına ve sanığın CMK"nın 223/2-d maddesi gereğince beraatine karar verildiği anlaşılarak yapılan incelemede; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 22.01.2013 gün ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararında vurgulandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yapılan itiraz üzerine, itiraz merciince CMK"nın 231. maddesinde sayılan koşulların bulunup bulunmadığının tespiti yanında, itiraza konu karar hem maddi hem de hukuki yönden değerlendirilerek, hukuka aykırılık saptanması halinde gerekçesi de gösterilmek suretiyle itiraz kabul edilip, yeniden karar verilmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilebileceği gözetilmeksizin, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda sanık hakkında beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.