Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/17964 Esas 2022/2095 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : İzmir 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.04.2018 tarih ve 2017/704 - 2018/189 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hükmün, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle, sanık hakkındaki suça ilişkin olarak;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık hakkında silahlı terör örgütü üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan verilen 1 yıl 13 ay hapis cezasına yönelik olarak ceza miktarı bakımından yapılan değerlendirmede, 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Yapılan Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 286'ıncı maddesine eklenen 3'üncü fıkrada, TCK'nın 314'üncü maddede düzenlenen "silahlı örgüt suçu" kapsamında kurulan "beş yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren mahkumiyet hükümlerinin" temyiz kapsamına dahil olduğu anlaşılmakla, söz konusu yasal düzenlemeden önce 07.03.2019 tarihinde İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/2609 E.-2019/188 K. sayılı temyiz isteminin reddine dair karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Duruşma istemi içermeyen temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın çocuklarını örgüte müzahir okula göndermesinin ve 17-25 Aralık öncesi yapılan sohbet toplantılarına iştirak etmesinin örgüte yardım faaliyeti olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçunda suç tarihinin yardım teşkil eden eylem ve faaliyetin son olarak gerçekleştiği tarih olduğu kabul edildiğinden, bölge adliye mahkemesi’nin ve ilk derece mahkemesinin gerekçeli karar başlıklarında, suç tarihinin "05.02.2015" yerine “15.05.2017” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İzmir 14. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.