MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.05.2015 tarih ve 2013/16-2014/150 sayılı kararın davalılar vekili tarafından duruşmalı olarak, davacı vekili tarafından duruşmasız olarak ve 02.11.2015 tarihli ek kararın davalılar vekili tarafından duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesinin istenildiği ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 19.09.2017 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile bir kısım davalılar vekili Av. ... dinlenildikten sonra bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalılardan Ora İst. Gayrimenkul Yatırım ve Geliştirme A.Ş. ile davacı banka arasında imzalanan genel kredi sözleşmesi uyarınca davalıya 270.000.000,00 Euro kredi kullandırıldığını, kredi teminatı olarak davalılar adına kayıtlı taşınmazlar üzerine 675.000.000,00 Euro limitli ipotek tesis edildiğini, asıl borçlu Ora İst. Gayrimenkul A.Ş. hakkında piyasaya olan borçları nedeniyle 3. kişiler tarafından icra takipleri yapılması, iflas ve iflasın ertelenmesi davaları açılması üzerine kredi hesabının sözleşme hükümlerine göre 16.03.2012 tarihinde kat edilerek davalılara muacceliyet ihtarı gönderilmesine rağmen kredi borcu ödenmediği için başlatılan ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile icra takibinin davalıların itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, muacceliyet şartlarının oluşmadığını, genel kredi sözleşmesinin genel işlem koşulu niteliğinde olduğundan geçersiz olduğunu, davacı bankaya kullanılan kredi riskinin %150 oranında teminat verildiğini, davalı Ora A.Ş.nin 05.07.2012 tarihinde iflasın ertelenmesi talebinde bulunduğunu, faizin fahiş olduğunu, davacı bankanın hakkını kötüye kullandığını savunarak davanın reddi ile %20"den az olmamak üzere kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı asıl borçlu hakkında davacı banka tarafından muacceliyet ihtarnamesi gönderilmeden önce 3. kişiler tarafından yapılan icra takipleri ile açılan iflas davası ve iflasın ertelenmesi davası birlikte değerlendirildiğinde davacı banka tarafından kredi hesaplarının kat edilmesinin haklı nedenlere dayandığı ve sözleşmenin kendisine verdiği yetkinin hakkın kötüye kullanımı olarak nitelendirilemeyeceği bu nedenle hesap kat ve temerrüt şartlarının oluştuğu, takip tarihi itibariyle davacının 649.183.468,81 TL asıl alacak, 61.373.083,83 TL temerrüt faizi, 3.068.654,19 TL faizin gider vergisi olmak üzere toplam 713.625.206,83 TL alacaklı olduğu anlaşılmakla davacının davasının kabulüne, itirazın iptali ile takibin devamına ve %20 icra inkar tazminatına karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalılar vekili tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmiştir.
Davalıların adli yardım talebi Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesinin 27/01/2015 tarih ve 2015/483 E. - 2015/985 K. sayılı kararı ile reddedilmiş, bu karara karşı yapılan itiraz da Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 04/05/2015 tarih ve 2015/6027 E. - 2015/3407 K. sayılı kararı ile HMK 337/2. maddesi uyarınca kesin olarak reddedilmiştir.
Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin belirtilen red kararı sonrasında yerel mahkemece usulüne uygun olarak düzenlenen muhtıra ile “12.186.934,47 TL bakiye temyiz karar harcı ile 300.000 TL temyiz posta giderinin” ikmali istenmiş, çıkarılan muhtıraya rağmen süresi içinde eksik temyiz harcı yatırılmadığı gerekçesiyle 02/11/2015 tarihli ek kararla davalıların temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmalarına karar verilmiş, bu ek karar da davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalılar ..., ..., ..., Ağaçkakan Yat. Org. ve Dan. Tic. Ltd. Şti. vekilinin Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesi tarafından adli yardım talebinin reddedilmesi üzerine bu karara karşı yapılan itirazın Yargıtay 20. Hukuk Dairesi tarafından reddedilmesinden sonra davalıların mali durumunun bozulduğundan bahisle 27.07.2015 tarihli ve 09.01.2019 tarihli dilekçelerinde yenilenen adli yardım taleplerine ilişkin HMK"nın 337/2 maddesindeki koşullar oluşmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillere gerektirici sebeplere göre, 02.11.2015 tarihli ek karara yönelik davalıların temyiz istemlerinin reddi ile ek kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Davacı vekilinin temyizine gelince, davanın kabul şekline göre davalılar aleyhine 7.200.952,07 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken eksik olarak 806.585,21 TL vekalet ücretine hükmedilmesi yanlış olup bozmayı gerektirse de bu husus yeni bir yargılama yapılmasını gerektirmediğinden temyiz olunan 28.05.2014 tarih ve 2013/16 E. - 2014/150 K. sayılı kararın hüküm fıkrasının 4. bendinin tamamen çıkarılıp yerine, "Davacı taraf vekille temsil edildiğinden AAÜT uyarınca hesaplanan 7.200.952,07 TL vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine," fıkrasının eklenerek, 6100 HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nın 5236 sayılı Kanun’un 16. maddesi ile değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince hükmün düzeltilmiş bu şekliyle onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar ..., ..., ..., Ağaçkakan Yat. Org. ve Dan. Tic. Ltd. Şti. vekilinin 27.07.2015 tarihli ve 09.01.2019 tarihli dilekçelerinde yenilenen adli yardım taleplerine ilişkin karar verilmesine yer olmadığına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle 02.11.2015 tarihli ek karara yönelik davalıların temyiz itirazlarının reddi ile EK KARARIN ONANMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteğinin kabulü ile yerel mahkeme kararının hüküm fıkrasının 4. bendinin tamamen çıkarılıp yerine, "Davacı taraf vekille temsil olunduğundan AAÜT uyarınca hesaplanan 7.200.952,07 TL vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine," fıkrasının eklenerek, 6100 HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nın 5236 sayılı Kanun’un 16. maddesi ile değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davalılara iadesine, 18.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.